Alistair MacLeod

Alistair MacLeod

fot. Graham Iddon (CC BY-SA 3.0)

Alistair MacLeod przyszedł na świat w roku 1936 w kanadyjskiej prowincji Saskatchewan. Jego rodzice, potomkowie szkockich imigrantów, których pierwszym językiem był szkocki gaelicki, jeździli za pracą po zachodnich prowincjach Kanady, lecz gdy syn miał 10 lat, powrócili na wyspę Cape Breton na Nowej Szkocji i zamieszkali w gospodarstwie zbudowanym w połowie XIX przez pradziadka autora. To właśnie na wschodnim wybrzeżu Kanady Alistair MacLeod spędził młodość i to właśnie kultura i historia tego regionu miała stać się kluczowym tworzywem jego prozy. Choć na jego dorobek literacki składa się zaledwie 17 opowiadań i jedna powieść, uważany jest za jednego z najwybitniejszych kanadyjskich pisarzy XX wieku i mistrza krótkiej formy literackiej. Ceniony za precyzję i prostotę języka połączoną z rzadko spotykanym liryzmem, traktowany jest w Kanadzie jako jeden z nowożytnych „klasyków”. Odznaczony Orderem Kanady w roku 2008. Zmarł w roku 2014 w Windsor (Ontario) w wieku 77 lat.

Utracony dar słonej krwi

Przeczytaj darmowy fragment!
fragment 1

Utracony dar słonej krwi

Alistair MacLeod

Subtelna proza znad brzegów chłodnego Atlantyku

Alistair MacLeod, jeden z najwybitniejszych kanadyjskich prozaików XX wieku, z rzadko spotykanym kunsztem, mądrością i ciepłem opisuje życie rybaków i górników z Nowej Szkocji i Nowej Fundlandii. Polscy czytelnicy znajdą w jego prozie to wszystko, za co pokochali powieści jego rodaka Michaela Crummeya: obrazy surowej, olśniewającej przyrody, bohaterów twardych, zawziętych, lecz na swój sposób romantycznych, opis piękna i trudów życia rodzinnego, a także zaskakująco delikatny mikrokosmos odciętych od świata osad rybackich.

Więcej…

Skoro ptaki czynią słońce

Skoro ptaki czynią słońce

Alistair MacLeod

Ponadczasowa proza z chłodnych wybrzeży Nowej Szkocji

Odkrywając poprzez literaturę najgłębsze prawdy i tajemnice ludzkiego serca, MacLeod zwraca uwagę na przeżycia trudne czy przełomowe, ale również na splątane z nimi subtelne radości i nadającą im sens miłość. W jego klasycznej, misternie skonstruowanej prozie każdy cień i lęk wydaje się idealnie zrównoważony przez rozbłysk piękna i nadziei, zaś emocje i rozterki targające bohaterami mają charakter tak uniwersalny, że twórczość ta niejednokrotnie nabiera wymiaru poruszającej, ponadczasowej przypowieści.

Więcej…